อาชีพกับวิชาชีพแตกต่างกันอย่างไร

อาชีพกับวิชาชีพแตกต่างกันอย่างไรหลายๆคนคงสงสัยนะคับว่าอาชีพในสังคมไทยนั้นมีหลายอย่างมากมายหลากหลายอาชีพที่จะเลือกหรืออิสระในการทำหรือทำตามความชอบของตนเองที่คิดว่านั้นคือสิ่งที่จะทำแล้วสามารถเลี้ยงตนเองและคนในครอบครัวได้อย่างไม่ลำบากมากนักถือว่าสังคมไทยเรายังมีการแบ่งปันในเรื่องของการดำเนินชีวิตด้วยการแลกเปลี่ยนอยู่เหมือนเดิมแต่ก็คงเป็นการเปลี่ยนไปแค่สมัย พ.ศ หรือว่าปีแค่นั้น เรายังคงช่วยเหลือกันอยู่แต่เปลี่ยนรูปแบปเท่านั้นเองคือแต่ก่อนเรามีสิ่งของก็สามารถไปแลกกันได้แต่ตอนนี้เราเปลี่ยนเป็นของเป็นมาตรตราหรือเงินเบี้ยก็ไม่ได้แตกต่างมากมายเพราะของที่แลกนั้นก็ยังเป็นของที่เรียกว่าวัตถุอยู่ดี เปลี่ยนแค่ว่ามันเป็นจำนวนหรือมาตราเท่าไรแค่นั้น
คำว่าอาชีพ คือการเลี้ยงชีวิตการทำมาหากิน ที่สุจริต อะไรก็ได้ในสังคมไทยที่ทำแล้วไม่เดือดร้อนใครที่ทำแล้วให้คนมีรายได้ที่สามมารถเลี้ยงดูครอบครัวได้เขาหวังแค่นั้น แต่ก็ยังมีพวกสมองหมาปัญญาไม่มีคอยแต่จะหากินหรือทำนาบนหลังคน ใช้สมองที่สั่งสมเน่าๆมาทั้งชีวิตคอยจะเบียดเบียนชีวิตเขาอยู่นั้นละไม่รู้มันเรียนมาเพื่อ.....ไร
คำว่า วิชาชีพก็คือ   งานที่ตนได้ปฏิญาณว่าจะอุทิศตัวทำงานี้ด้วยวิชาที่ตนนั้นได้เรียนมา เป็นงานที่ต้องได้รับการอบรมสั่งสอนมานาน เป็นงานที่มีขนบธรรมเนียมและจรรยาของหมู่คณะโดยเฉพาะ มีความเป็นอิสระในการประกอบวิชาชีพ เป็นการประกอบวิชาชีพที่มีมาตรฐานการปฏิบัติเป็นการเฉพาะสำหรับวิชาชีพนั้นๆ โดยมีองค์ความรู้เป็นพื้นฐาน บุคคลอื่นไม่สามารถจะมาสั่งการให้ปฏิบัติอย่างนั้นอย่างนี้ได้ นอกจากนี้การปกครองกันเองภายในวิชาชีพเดียวกันยังเป็นอิสระจากการควบคุมของคนนอกวิชาชีพ เช่น ถ้าสมาชิกคนใดกระทำผิด การพิจารณาจะเริ่มจากคณะกรรมการขององค์กรวิชาชีพก่อน
แต่การจะทำอะไรหรือจะตรวจสอบอะไรนั้นควรนึกถึงความเป็น ธรรมบ้างสัมมาอาชีพคือหลักธรรมข้อหนึ่งที่มีไว้ให้เรานั้นยึดถือหรือเป็นหลักธรรมในการประกอบอาชีพ บางคนอาจไม่ได้เก่งหรือศึกษาความรู้หรือหลักสูตรครูด้วยซ้ำไปแต่เขามีจิวิญญาณในการสอนและให้ความรู้เด็ก บางคนอาจจะไม่เก่งรักษาเหมือนหมอเเพทย์ทีเขาเรียนมาแต่จากนิสัยส่วนตัวที่ชอบช่วยเหลือคนอื่นเห็นคนอื่นลำบากสงสารและสวมบทบาทหมอเพื่อจะรักษาคนไข้ให้หายจากความเจ็บปวดมากกว่าหมอที่มีหน้าที่ที่แท้จริงแต่กลับทำไม่ได้และไม่มีด้วยซ้ำไปยังมีคนดีๆ พยาบาลดีๆในสังคมไทย สังคมที่กำลังจะถอยหลังลงคลองอยู่ทุกๆวันแล้วผมเชื่อว่าคนๆนั้นเขาทำมากกว่าคำว่า วิชาชีพเขาเสียอีกคนแบบนี้น่าจะยกย่องและให้เขาพบแต่สิ่งที่ดีๆมาก
ผมเองมีแฟนเป็นพยาบาลทุกๆวันชีวิตของพยาบาลนั้นเสี่ยงมากกว่าอาชีพอื่นๆลำบากกว่าอาชีพอื่นหลายๆเท่าตัวทุกๆวันเวลาของการทำงานนั้นยิ่งน่าสับสนเพราะไม่มีอะไรที่แน่นอนในเวลา อยากจะกินข้าวกับแฟนหรือกับครอบครัวอร่อยๆ ก็ต้องรีบทุกอย่างแม้แต่อยากจะเดินตลาดนัดที่ตามชุมชนพวกเขาถือว่าเป็นการไปเที่ยวอย่างหนึ่ง การนอนก็ไม่ปกตินะแต่สำหรับผมผมเข้าใจแฟนผมตลอดเวลาถึงแม้เขาจะเป็นคนใจร้อน อารมณ์หงุดหงิดง่ายแต่ก็อยากอยุ่ข้างๆเสมอ อาจจะเครียดบ่อยเพราะงานที่น่าเบื่อเพื่อนร่วมงานอีกนี่คือสิ่งที่อยากจะดูแลและใส่ใจเทอให้มากที่สุด

พ่อเลี้ยงดีๆก็มีนะ...

ในยุคสมัยปัจจุบันเราเคยได้ยินและได้ฟังข่าวเกี่ยวกับคำว่า "พ่อเลี้ยง"ที่ทำร้ายลูกเลี้ยงหรือแม้กระทั้งกดขี่ขมเหงทั้งทางด้านร่างกายและจิตใจ หนังสือพิมพ์ตีข่าวพาดหัวหน้าหนึ่ง เกือบทุกวันรวมทั้งโลกของ Social เองก็ตามประนามด่าด้วยข้อความที่หยาบคายนั้นคือสิ่งที่คนผิดคนไม่ดีได้รับไป ทุกสายตาของคนในสังคมไทยนั้นมองบุคคลที่ถูกเรียกว่า "พ่อเลี้ยง"คือคนไม่ดีในแง่ของทิฐิของตนเอง ยังมีแง่มุมข้อคิดกับสิ่งนี้อยู่ ถ้าหากคนที่เขาเป็นพ่อเลี้ยงที่ดีละ แต่กลับถูกมองด้วยสายตาที่ดูถูกแน่นอนว่าเขาย่อมจะอยู่ในสังคมด้วยสภาวะกดดันแน่นอน จากสถิติพ่อเลี้ยงที่ทำร้ายลูกเลี้ยงหรือข่มเหงรังแกลูกเลี้ยงสารพัดวิธี จนกลายมาเป็นปมด้อยของสังคมสำหรับคนที่จะก้าวมาเป็น "พ่อเลี้ยง" แต่อยากให้สังคมมองคนที่เขาดีไม่ต้องยกย่องอะไรมากมาย พ่อเลี้ยงที่เป็นคนดีก็มีแต่มันน้อยแต่ก็ขอให้ยอมรับว่าถึงมันจะน้อยแต่ก็ยังมีสิ่งดีๆอยุ่ๆ ทุกๆชีวิตมีทั้งวันที่ดีและวันที่แย่แต่นั้นก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะแย่ทุกๆวันหรือดีทุกๆวัน เพียงแค่เขาอยากสร้างครอบครัวที่อบอุ่นขึ้นมาอยากให้ทุกคนในครอบครัวมีความสุขทดแทนสิ่งที่มันขาดหายไปไม่ได้มาทดแทนคำว่าพ่อ แต่มาทดแทนคำว่าให้มากกว่าได้ซะอีก ผมคนหนึ่งที่กา้วเข้ามาเป็นพ่อเลี้ยง แต่สายตาจากพี่น้องหรือคนรอบข้างทำให้ผมหวั่นใจเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้เอาสายตาใครมาเป็นหลักบันทัดฐานในการสร้างครอบครัวที่อบอุ่น ลูกๆอาจจะไม่ใช่สายเลือดแต่เขาทุกคนคือ สายใยรักที่จะสามารถเชื่อมต่อความรักความผูกพันธ์ให้ครอบครัวมีความสุขสมบูรณ์แบบได้